Palli Kabita

ପଲ୍ଲୀ କବିତା(୩) —————– ଆହା କି ସୁନ୍ଦର ଦିଶଇ ନଭେ ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନ !! ଆ’ ଜହ୍ନମାମୁଁ ଖେଳିବ ତୋର ସାଙ୍ଗେ ମୋ’ଧନ। ଆ’ ଜହ୍ନମାମୁଁ ଆଆରେ

ପଲ୍ଲୀଗୀତ ଭିନ୍ନ ଏକ ମୁକୁତା ଦେଈ ————————– ଏ ମୁକୁତା ଦେଈ ଏବଂ “ଭଜୁକିନା ରାମନାମ ” ଯୋଗୀଗୀତର ମୁକୁତା ଦେଈ ଗୋଟିଏ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ଶିକାର।ଉଭୟଙ୍କର ଯନ୍ତ୍ରଣା

ପଲ୍ଲୀ ଗୀତ ————— ଜାଇ ଫୁଲ ଚହଟିଲା, ମନ ଶିରାବଣ ନଈ ବଢିଲା ରେ, ସାଙ୍ଗ,ଛାତିଟା ଚହଲି ଗଲା ତୋ ପାଇଁ ରେ, ତୁଇ କଫି ହେଲେ

ପଲ୍ଲୀ କବିତା ସଇଥିଲିଆ ତୁ ହ଼‌ଅନି ଆଲୋ ଗୁମାନ ବୋଉ ମେଘ ଘୋଟେଇଚି ଆକାଶ ସାରା ଲୋ ଟୁପୁ ଟୁପୁ ମେଘ କଲାଣି,ଆଲୋ ଗୁମାନ ବୋଉ। ଅଦିନିଆ

ପଲ୍ଲୀଗୀତ ଦେଖ ଲୋ ସଙ୍ଗାତ ଆକାଶ ଶୋଭା ବିବିଧ ରଙ୍ଗେ , ବୁଡିଯାଏ ବେଳ ସୂରୁଜ ଖେଳେ ରଙ୍ଗ ତରଙ୍ଗେ।। ଧାଡ଼ି ଧାଡ଼ି ହୋଇ ଗଗନେ ପକ୍ଷୀ

ପଲ୍ଲୀ କବିତା ନେଳିଆ ପୋଖରୀ ମାଇପି ତୁଠରେ ପଦୁଅଁ ଫୁଲର ହାଟ, ଘସିମାଜି ଆଉ ହଅନାଁ ଚହଟୀ ଫରଚା ହେଲାଣି ବାଟ। ଦେଢୁଶୁର ଆଉ ଶଶୁର ଆଇବେ

ପଲ୍ଲୀ ଗୀତ …………………………………………………. ସତ କହ ଛୁଇଁ ତୋ ଆଖି, ଗାଆଁ କଥା ଭୁଲି ଗଲୁକି ସଖୀ? ଚାହୁଁ ଫେରି ଫେରି ନଜାଣିଲା ପରି, ବଦଳି ଗଲାଣି

ସମ୍ଭାଳ ଜେଜେ ପଗଡ଼ି (ପଲ୍ଲୀ କବିତା) ……………………….. ସପନି ଜେଜେଙ୍କ ପୁଅ ବିପିନ, ଏକୋଇର ବଳା ବିଶିକେଶନ। ଯେତେବେଳେ ପୁଅ ଗୁଣ ଗାଆନ୍ତି ଫୁଲି ଉଠୁଥାଏ ଜେଜେଙ୍କ

ଡାହାଣୀ (ପଲ୍ଲୀ କବିତା) ……………………… ମାଆ ଡୁମାଳୁଣୀ ପୁଅକୁ ମୋର ଲୋ ରଖିଥା ଘଣ୍ଟ ଘୋଡାଇ, ମାଆ ବାଶେଳୀ ଲୋ ହାତୀ ଛତି ଦେବି ସାହା ହୋଇଥିବୁ

ପଲ୍ଲୀଗୀତ 32 ————– ସାହୁକାର ପାଖେ କୋଉକାଳୁଁ ଘର-ବାରି ବନ୍ଧା ପଡିଥେଲା, ଠେଙ୍ଗାବାଡି ଧରି କରି ହୁରିହାରି ବାପାହେ ମୁକୁଳା ହେଲା। ଘର ପୋଷାପୁଅ,ଯିଏ ଗୁଞ୍ଜାରୁଅ ତାକୁ